PvdA – ‘Joop den Uyl hield nationalisatie Gronings gas tegen’

PvdA – ‘Joop den Uyl hield nationalisatie Gronings gas tegen’

13 maart 2017Na de ontdekking van het Groningse aardgas in 1959 gingen er meteen stemmen op om de gaswinning te nationaliseren. PvdA-leider Joop den Uyl hield dat tegen (‘Nationalisatie is economische dwaasheid’). De website Co2ntramine dook in de geschiedenis van de ingewikkelde ‘gasgebouw’-constructie en stootte op de bijzondere rol van de PvdA.

Uit het artikel van Co2ntramine
‘(…) In de jaren vijftig vond de PvdA dat mijnbouw een overheidstaak was. Het bedrijfsleven moest daarbuiten blijven. Deze visie van de PvdA was een weerspiegeling van de mening van grote groepen van de bevolking, dat de opbrengsten van de gaswinning ten goede moesten komen aan iedereen. De oliemaatschappijen daarentegen wezen rechtstreekse deelneming van de staat bij de aardgaswinning en de export van het gas met klem af. (…) De oliemaatschappijen suggereerden wel akkoord te kunnen gaan met een indirect staatsbelang van ruim een derde deel, maar dan moest dat tegenover het buitenland verhuld worden. Zo wilden ze voorkomen dat men elders een voorbeeld zou kunnen nemen aan Nederland en zou pleiten voor rechtstreekse staatsdeelneming. (…)

PvdA: geen nationalisatie aardgas
Binnen de PvdA verzette vooral het vooraanstaande fractielid Anne Vondeling zich. Hij wilde nationalisatie van de gaswinning. “Principieel,” zo betoogde hij, “behoort de winning van belangrijke bodemschatten te liggen in overheidshanden.” Zijn partijgenoot Joop den Uyl had dat ook ooit gezegd, maar hij was van mening veranderd (…) en kreeg de grote meerderheid van de PvdA-fractie mee. Dit had tot gevolg dat de Nota inzake het aardgas op 4 oktober 1962 door de Tweede Kamer werd aangenomen. Daarmee lagen de machtsverhoudingen vast. Op een voor de buitenwacht verhullende manier kreeg het bedrijfsleven een grote vinger in de pap. Deze ondoorzichtigheid is er nog steeds, hoewel de verschillende partijen het tegenwoordig graag hebben over transparantie. (…)

1970: meer gasexport vanwege kernenergie
In de jaren zestig was het idee dat kernenergie de toekomst had en zo goedkoop zou worden dat aardgas daarmee in waarde zou verminderen. De regering ging ervan uit dat in het jaar 2000 alle elektriciteit uit 35 Nederlandse kerncentrales zou komen. Aan het kabinet-Den Uyl hebben we de plannen voor kerncentrales aan onder meer de Eemshaven en voor opslag van radioactief afval in zoutkoepels te danken.
De Nederlandse aardgasvoorraden moesten vanwege de kernenergieplannen zo snel mogelijk opgemaakt worden door sterke toename van het gebruik zowel in binnen- als buitenland. In 1970 maakte de Kamercommissie voor Economische Zaken van de Tweede Kamer zich ongerust over de geringe omvang van de export: er moest meer afgezet worden naar het buitenland. Over aardbevingen had niemand het. Hoewel de eerste ernstige aardbeving uit 1986 dateerde, werd het verband tussen aardgaswinning en aardbevingen pas in 1993 erkend door de overheid. (…)’

Co2ntramine is een kritische website, ontstaan vanuit het verzet tegen CO2-opslag in de bodem van Noord-Nederland. De website volgt ook de ontwikkelingen rond gaswinning in Groningen zeer kritisch.  Eén van de auteurs (ook van het verhaal waaruit bovenstaande citaten komen) van de site is de publicist en onderzoeker Herman Damveld.

Bronnen
Co2ntramine, 10 maart 2017: Hoe de NAM de macht kreeg over het Nederlandse aardgas
Foto: Gasunie. Portretfoto: Rijkoverheid

Auteur: Redactie

Reageren op dit artikel is niet mogelijk.