Spookrijden op de weg naar nul-emissie van CO2

25 januari 2017 – De staalfabriek ArcelorMittal in Gent wil uit fossiel CO2 (dan nog CO) ethanol maken, met behulp van microben, en deze ethanol voor transportdoeleinden gebruiken. Via dit proces belandt de fossiele CO2 in de lucht en draagt het bij aan de toename van het broeikaseffect en dus aan klimaatverandering. 

Bepaald geen duurzame oplossing dus. Heel vreemd dat de Europese Commissie deze ontwikkeling financieel wil steunen. En onbegrijpelijk het het Gentse Milieufront het plan van ArcelorMittal heeft omarmd. En de suggestie van ArcelorMittal dat dit hergebruik van fossiel CO2 bijdraagt aan het realiseren van de zero emission steel plant of the future is onjuist.

In Parijs is eind 2015 afgesproken dat we de stijging van de temperatuur op aarde door klimaatverandering als gevolg van menselijk handelen ruim beneden 2°C moet blijven en dat we moeten streven naar een stijging van maximaal 1,5°C. Daarvoor is nodig dat we mondiaal naar nul-emissie van fossiel CO2 gaan. Zelfs zullen we negatieve emissie van CO2 moeten realiseren, dus het halen van CO2 uit de lucht en het vastleggen van deze CO2 op aarde.

Om de temperatuurstijging te beperken tot maximaal 1,5 graad, moet de uitstoot van fossiel CO2 rond 2050 vrijwel nul zijn. Aannemende dat de westerse wereld daarin het voortouw moet nemen, zou deze uitstoot in West-Europa al eerder nul moeten zijn, zeg over 25 jaar.

Van vele kanten liggen er nu voorstellen om te streven naar hergebruik van fossiel CO2. Zelfs de Energieagenda van minister Kamp wil het promoten. Heel sterk is het pleidooi om er brandstof van te maken door de CO2 te verbinden met waterstof dat met elektriciteit uit zonnecellen of windturbines is geproduceerd. Je zou er dan methaan (CH4) van kunnen maken en dit gas bijvoorbeeld voor het verwarmen van huizen kunnen gebruiken. Je zou er ook methanol of mierenzuur van kunnen maken en daarop auto’s kunnen laten rijden. Echter, voorstanders van zo’n ontwikkeling maken een faliekante denkfout. Door deze toepassingen komt de fossiele CO2 alsnog in de lucht. Dit moeten we nu juist voorkomen als we het klimaatvraagstuk op een houdbare wijze willen oplossen!

Fossiel CO2 gebruiken om er brandstoffen van te maken die je in huishoudens of in de transportsector kunt inzetten, kan worden gekenschetst als spookrijden op de weg naar nul-emissie. Je denkt de goede kant op te rijden, maar in werkelijkheid rijd je tegen de stroom in.

Om op nul-emissie uit te komen, kan in principe hergebruik van fossiel CO2 alleen worden toegestaan wanneer de fossiele koolstof in de CO2 voor eeuwig wordt vastgelegd. Omzetten in een bouwmateriaal, bijvoorbeeld door mineralisatie van de CO2, is dus wel een verantwoorde route. In de praktijk zal echter vrijwel alle fossiele CO2 moeten worden afgevangen en ondergronds opgeslagen, mits op veilige wijze. Ook staalfabrieken zullen dit moeten doen. Daarnaast zal men naarstig op zoek moeten gaan naar andere energiedragers dan fossiele brandstof.

Wim Turkenburg
is emeritus hoogleraar aan de Universiteit Utrecht en mede-auteur van Global Energy Assessment – Toward a Sustainable Future

Reacties graag per mail naar FluxEnergie

Zie ook
FluxEnergie, 24 januari 2017: Belgische staalfabriek wil CO2-uitstoot omzetten in biobrandstof