Belgische waterkracht blijft overwegend Waals

In de loop van 2017 zijn in België vijf extra installaties voor de productie van hydro-elektriciteit opgeleverd. Het gaat overwegend om oude watermolens, die nu opnieuw draaien. Ook na deze bescheiden toename blijft hydro-elektriciteit in België een overwegend Waals gebeuren.

Het hele Belgische productiepark voor hydro-elektricteit heeft, mits er voldoende water door de rivieren stroomt, een vermogen van 109,4 MW. Dat is ongeveer een kwart van de kleinste Belgische kernreactor en vergelijkbaar met een bescheiden traditionele elektriciteitscentrale.

Van de 154 Belgische waterkrachtcentrales staan er 141 in Wallonië en 13 in Vlaanderen. Wallonië dankt dit overwicht vooral aan zijn geografie. In vermogen is dit overwicht nog indrukwekkender: 106,5 van de 109,4 MW is Waals. De meeste waterkrachtcentrales staan in de stroombekkens van de Maas, de Amblève, de Semois en de Chiers. De zes centrales langs de Maas stroomafwaarts van Namen zijn samen goed voor 60% van het totale vermogen.

2017 was een zwak jaar voor de Belgische waterkracht, zegt Apere, de Waalse organisatie voor de promotie van groene stroom. Door de droogte viel de elektricteitsproductie per installatie terug tot 70 à 75% van het verwachte jaargemiddelde.

Productiepark blijft zachtjes groeien

2018 lijkt een beter jaar te zullen worden, door de ingebruikname van nieuwe installaties. De opvallendste uitbreidingen zijn de capaciteitsverhoging van de centrale van Méry langs de Ourthe tot 100 kW en de ingebruikname van een installatie van 2,3 MW op de sluis van Ternaaien (Lanaye), de verbinding van de Maas met het Albertkanaal. In Tailfer langs de Maas komt er 1,5 MW bij en in Kain langs de Schelde 171 kW. Ook de renovatie van oude watermolens blijft op koers.