De economie van uitwerpselen
Terwijl de vergisting van dierlijke uitwerpselen discussie oplevert in de Tweede Kamer, publiceert Nature een reportage over de nieuwe economie van menselijke poep. Werd het vroeger gezien als zaak voor volksgezondheid, nu is het een grondstof voor energieopwekking en uiteenlopende producten als bioplastics, industriële chemicaliën, veevoer en meervallen.
In Uganda verwerkt ondernemer Ashley Muspratt de inhoud van septische tanks tot een droge brandstof in poedervorm, een gewild product onder naburige cementproducten en bakstenenleveranciers. De brandstof voor Muspratt’s Pivot is wereldwijd in overvloed verkrijgbaar: 38 procent van de wereldbevolking, 2.8 miljard mensen, laat hun uitwerpselen achter in tanks en putten. Van oudsher kan die ontlasting gebruikt worden om brandstof of mest van te maken, maar tegenwoordig worden er ook bioplastics en industriële chemicaliën van gemaakt of larven en meervallen op gekweekt. Die larven zijn op hun beurt een hoogwaardige bron van veevoer.
Publieke zaak wordt private business
De bruikbaarheid van poep als grondstof wordt ook gezien in landen waar de meeste mensen wel een rioolaansluiting hebben. De Amerikaanse steden Portland en New York gaan methaangas uit hun rioolsystemen hergebruiken als brandstof. Naast een brandstof met een lagere milieu impact, hoopt Portland er ruim drie miljoen dollar per jaar aan over te houden. Ook Nederland staat niet stil: een stad als Den Bosch wil haar rioolzuivering inzetten als energiecentrale, en in het Gelderse Weur zet afvalenergiecentrale ARN volle babyluiers en incontinentieluiers al om in biogas, kunststof en compost.
(tekst loopt door onder de video)
Werden uitwerpselen voorheen vooral gezien als een zaak van volksgezondheid, nu zijn ze een commercieel interessante grondstof. Nu het economisch model ervan gezien wordt, verschuift het management ervan van de publieke sector naar private sector, constateert Doulaye Kone, onderdirecteur van het Water, Sanitatie en Hygiëne Programma van de Bill & Melinda Gates Foundation, met alle economische implicaties vandien. In Nederland onderzoekt het IHE Delft Institute for Water Education wat dat kan betekenen. Financiering is niet de enige reden waarom sommige projecten moeilijkheden ondervinden, waarschuwt onderzoeker Claire Furlong, ook culturele aspecten spelen mee. Niet iedereen vindt poep geschikt om mee te spelen, niet iedereen is bereid om naar een ander soort toilet te gaan.
‘138 miljoen huishoudens, ofwel 9,5 miljard dollar’
Eind 2015 pleitte de UN University al voor het gebruik van menselijke uitwerpselen als energiebron. Het zou wereldwijd goed zijn voor de energievoorziening van 138 miljoen huishoudens, berekende de werelduniversiteit, wat al snel 9,5 miljard dollar zou kunnen opleveren.
Bron:
- Nature, 14 september 2017, ‘The economy in the toilet’
- FluxEnergie, 8 september 2017, ‘Kamerleden twijfelen aan haalbaarheid Energieakkoord‘
- FluxEnergie, 12 juli 2017, ‘‘Klimaatbeleid alsnog struikelblok voor kabinetsformatie’’
- Duurzaam Bedrijfsleven, 2 mei 2017, ‘Portland gebruikt poep als hernieuwbare bron van brandstof’
- Waterschap AA en Maas, ‘Groen biogas voor Den Bosch’
- Algemeen Dagblad, 2 mei 2017, ‘Afvalverwerker ARN gaat energie halen uit poepluiers’
Lees ook:
- FluxEnergie, 5 november 2015, ‘UN University: ‘Menselijke uitwerpselen grote bron van energie’‘
Foto: Dry toilet, kerttu via Pixabay CCO
