Kamp houdt CO2-reductie als leidend klimaatdoel

• Motie Jan Vos en Van Veldhoven (Kamerstuk 30 196, nr. 511) over het stellen van een tussendoel van minimaal 30% duurzame energie in 2030;
• Motie Jan Vos en Agnes Mulder (Kamerstuk 30 196, nr. 512) over het voortzetten van het beleid met drie separate doelen voor duurzame energie, energiebesparing en CO2-reductie;
• Motie Agnes Mulder en Van Veldhoven (Kamerstuk 21 501-33, nr. 632) over het inzetten op een vertaling van het Europese winterpakket en energie- en klimaatplan naar drie nationale doelen, waarbij het doel voor CO2-reductie wordt ondersteund door doelen met een bandbreedte voor hernieuwbare energie en energiebesparing;
• Motie Van Veldhoven c.s. (Kamerstuk 21 501-33, nr. 633) over het niet langer verzetten in Europa tegen de ophoging van het energiebesparingsdoel van 27% naar 30% en tegen het daarvoor benodigde verplichte energiebesparingstempo van 1,5% per jaar;
• Motie Van Veldhoven c.s. (Kamerstuk 21 501-33, nr. 634) over het niet langer verzetten in Europa tegen het voorstel om de nationale 2020-doelstellingen voor duurzame energie ook na 2020 aan te houden als minimumaandeel duurzame energie.

De transitie naar een CO2-arme economie in 2050 zal grote investeringen vragen van burgers, bedrijven en overheden. Het is, mede met het oog op het behouden van draagvlak voor de transitie, van belang om deze op kosteneffectieve wijze te realiseren. Het kabinet heeft daarom in de Energieagenda aangegeven haar energie- en klimaatbeleid in de toekomst te willen richten op reductie van CO2- emissies. Hiermee wordt het maatschappelijk belang centraal gesteld: het tegengaan van klimaatverandering.
In lijn met de langetermijndoelen voor CO2-reductie zal de komende jaren een forse inzet op energiebesparing en hernieuwbare energie nodig zijn. De optimale verhouding tussen energiebesparing, hernieuwbare energie en de toepassing van andere CO2-reducerende technieken is echter vooraf niet vast te stellen en is onderhevig aan maatschappelijke, economische en technologische ontwikkelingen. Flexibiliteit ten aanzien van de invulling van het CO2-reductiedoel op lange termijn is van belang om ruimte te kunnen bieden aan innovatie en andere nieuwe ontwikkelingen die nu nog niet zijn te voorzien.
In het licht van de Energieagenda laat het kabinet momenteel onderzoeken welke aandelen van hernieuwbare energie en energiebesparing passen binnen een kosteneffectief CO2-reductiepad richting 2030 en 2050. Het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) zal hierover in juni resultaten opleveren. Vanzelfsprekend zal een nieuw kabinet, mede op basis van deze resultaten, een standpunt innemen over het te voeren energiebeleid en de rol van doelstellingen voor hernieuwbare energie en energiebesparing hierin. Om deze reden laat ik de verdere besluitvorming hierover graag over aan het volgende kabinet. (…)’

Uit een bericht van VEMW
‘(…) Dit [besluiten overlaten aan het volgende kabinet] geldt ook de motie Van Tongeren c.s. over aanpassing van de Energieagenda m.b.t. een bindende doelstelling voor duurzame energie per lidstaat, uitfasering van alle kolencentrales in Nederland en stopzetting van de verstrekking van nieuwe SDE+-subsidie voor de bij- en meestook van biomassa in kolencentrales. (…)’

Bronnen
Brief van demissionair minister Kamp aan de Tweede Kamer, 24 maart 2017: Reactie op moties inzake de Energieagenda
VEMW, 28 maart 2017: Minister houdt vast aan CO2-reductie als leidend klimaatdoel