Minder bijverdiensten voor Belgische politici
In vergelijking met vorig jaar klussen de Belgische politici veel minder bij als bestuurder of in een vergelijkbare functie bij netbeheerders en andere politiek gecontroleerde organisaties. Dat blijkt uit de update die vandaag in het Belgisch Staatsblad verscheen.
Rond sommige mandaten hing een schandaalsfeer, omdat sommige organisaties puur voor de –bezoldigde– mandaten leken te bestaan en omdat sommige mandatarissen zitpenningen opstreken voor vergaderingen waarop ze niet aanwezig waren.
Sinds een jaar geleden verdwenen er bij de Franstalige socialisten (PS) 192 betaalde posten, bij de Frasntalige liberalen (MR) 91, bij de Franstalige groenen (Ecolo) 41 en bij de Franstalige christendemocraten (CDH) 146. In verhouding tot haar omvang was en is de CDH het sterkst vertegenwoordigd in dergelijke mandaten. Het probleem is ook groter in Franstalig België dan in Vlaanderen. Hoewel de verhouding Nederlandstaligen/Franstaligen in de Belgische bevolking ongeveer 65/35 bedraagt, tellen alle Franstalige politici samen iets meer bezoldigde én onbezoldigde politieke mandaten dan hun Vlaamse collega’s.
In Vlaanderen lieten de CD&V-mandatarissen 154 van hun 3.760 postjes vallen, VLD 119 van de 1.817, de sp.a 63 van de 1.503 en Groen 31 van de 365, berekende De Tijd. Ook de N-VA liet enkele mandaten vallen en zit nu op ongeveer hetzelfde aantal als de VLD, terwijl de partij in stemmen groter is dan CD&V en VLD samen.
De grootste mandatenverzamelaar in Vlaanderen blijft Koen Kennis (N-VA), met zijn achttien betaalde en precies evenveel onbezoldigde mandaten de absolute nummer een. Hij is onder meer schepen en bestuurder van het havenbedrijf in Antwerpen, bestuurder van netbedrijf Eandis-Fluvius, van de openbare energie-holding Publi-T en van Telenet, de beheerder van de meeste Vlaamse tv-kabels en een deel van het telefonienet.
De energiesector is een traditionele visvijver voor dergelijke mandaten. Ook politici met minder nationale bekendheid zijn hier sterk vertegenwoordigd. Neem bijvoorbeeld Paul Diels (CD&V), de burgemeester van het Kempense Lille. Die heeft naast zijn burgemeesterschap nog tijd en energie voor twaalf andere bezoldigde en vijftien onbezoldigde mandaten. Hij zetelt onder meer bij Intermixt, een koepelorganisatie van Belgische netbeheerders, bij netbeheerder Iveka en bij Eandis.
Maar de grootste cumulards vind je in het zuiden van het land. Eliane Daels, schepen voor de PS in de Brusselse gemeente Evere, bundelt 29 betaalde mandaten. En Max Munix, MR-gemeenteraadslid in de Duitstalige Waalse gemeente Kelmis, heeft er 23.
Door de fusie van Eandis en Infrax tot Fluvius, de vermeodelijke versmelting van de Vlaamse netbeheerders en de integratie van Intermixt in Fluvius zullen er in de toekomst wellicht diverse bezoldigde mandaten in de energiesector verdwijnen en zal ook het aantal vergaderingen en daarmee ook zitpenningen afnemen.
