Opslag kernafval in zoutkoepels minder veilig dan gedacht
27 november 2015 – De opslag van radioactief afval in ondergrondse zoutkoepels is minder veilig dan tot nu toe werd aangenomen. De zoutlagen gaan sneller lekken dan gedacht, vonden onderzoekers van de Universiteit van Texas.
Onderzoekers van de Universiteit van Texas onderzochten in de Golf van Mexico hoe gemakkelijk vloeistoffen door een zoutlaag heen stromen. Het is voor het eerst dat dat in de praktijk wordt getest.
In berekeningen werd er tot nu toe vanuit gegaan dat de diepere zoutlagen door de hoge druk wel vloeistoffen doorlaten, maar dat de minder diepe zoutlagen sterk en niet doorlaatbaar zijn. En geschikt voor de opslag van kernafval. Die aanname bleek in het onderzoek te kloppen. Maar onder plaatselijke hoge druk, bijvoorbeeld bij het boren van een gat in de zoutlaag, gingen ook de minder diepe laag lekken.
Uit een bericht van BNR
‘(…) Zo’n gat is nodig om het kernafval in de zoutlaag te krijgen, maar kan er dus ook voor zorgen dat die veilige zoutlaag lek raakt. Dat wil niet zeggen dat zoutkoepels onder de grond een gevaarlijke plek zijn, zegt Hesse [een van de onderzoekers], maar ze niet ook niet zo vanzelfsprekend veilig zoals eerst werd aangenomen. (…)’
Uit een samenvatting van een van de redacteuren van vakblad Science, waarin het onderzoek vandaag werd gepubliceerd
‘(…) Ghanbarzadeh et al. found that some salt deposits in the Gulf of Mexico are infiltrated by oil and other hydrocarbons. If these salt domes are not completely isolated from the surrounding environment, they will not be suitable for deep geological waste storage sites. (…)’
In Duitsland bleek vijf jaar geleden al dat zoutmijnen lek kunnen raken. In de voormalige zoutmijn Asse II bij Braunschweig druppelden dagelijks duizenden liters pekelwater naar binnen.
Uit een bericht van NRC Next
‘(…) In de oude zoutmijn, op een diepte van 750 meter, waren in de jaren zeventig 126.000 vaten radioactief afval opgeslagen. Het sterke vermoeden was toen dat de vaten door het pekelwater waren gecorrodeerd. Duitsland bestudeert nu hoe de vaten het best verwijderd kunnen worden. (…)’
Nederland is van plan pas in 2100 te besluiten hoe het de eindberging van radioactief afval gaat regelen. In die tijd moet duidelijk worden welke manier van opslag het veiligst is. In de ontwerpversie van het ‘Nationale programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen‘ wordt opslag in de diepe ondergrond, onder weinig-doorlaatbare lagen klei en steenzout, als meest kansrijke optie genoemd.
Uit het Nationale programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen
‘(…) Berging in de diepe ondergrond wordt op dit moment, ook internationaal, gezien als de meest veilige en duurzame wijze om hoogradioactief afval op de lange termijn te beheren. (…)
In Nederland zijn bepaalde kleilagen en steenzoutlagen/koepels in principe geschikt voor geologische berging. Bijzonder aan deze lagen is dat ze zelfhelend zijn; mochten er lege ruimtes of scheurtjes ontstaan bij het uitgraven van een eindberging in de geologische laag dan verdwijnen deze door de plasticiteit van de laag. (…)’
Uit het onderzoek van de wetenschappers van de Universiteit van Texas is niet duidelijk geworden hoe snel een lek in een zoutlaag zich herstelt.
Bronnen
BNR, 26 november 2015: Opslag kernafval in zoutlaag niet zo veilig als gedacht (met interview met Marc Hesse, een van de onderzoekers)
NRC Next, 27 november 2015: Veel zoutkoepels raken sneller lek dan verwacht (via Blendle)
Soheil Ghanbarzadeh et.al., Deformation-assisted fluid percolation in rock salt, Science, 27 november 2015: Vol. 350 no. 6264 pp. 1069-1072 (abstract)
Ministerie van Infrastructuur en Milieu, september 2015: Ontwerp Nationale programma voor het beheer van radioactief afval en verbruikte splijtstoffen
Foto: Greenpeace
