Oude kerncentrales kosten overheid opnieuw honderden miljoenen 

De kosten die de overheid moet bijbetalen voor het opruimen van oude kerncentrales, kunnen oplopen tot 300 miljoen euro. Daarnaast moet de staat rekening houden met een bijdrage van 100 miljoen aan een nieuwe reactor in Petten. Dat blijkt uit documenten die zijn vrijgegeven op kabinetsformatie2017.nl. De onderhandelaars van Rutte III waren al gewaarschuwd, maar werkten met een document waaruit concrete getallen verwijderd waren, omdat dat bedrijfsvertrouwelijke informatie zou zijn.

Op verzoek van voormalig kabinetsinformateur Edith Schippers heeft de Hoogambtelijke Werkgroep Nucleair Landschap berekend dat de staat ongeveer 200 miljoen euro moet uittrekken voor de sloop van de in 1997 gesloten kerncentrale in Dodewaard, en 100 miljoen voor het afvoeren van het kernafval uit Petten. Daarnaast zou nog 60 tot 100 miljoen nodig zijn voor een nieuwe reactor op die locatie.

De vervuiler betaalt (niet?)

Dergelijke kosten zou beperkt kunnen worden als het principe dat de vervuiler betaalt strikter gehanteerd zou worden, constateerden ministers van Economische Zaken, Volksgezondheid, Milieu en Financien afgelopen juni al. Officieel moeten de aandeelhouders zelf betalen voor de sloop. In het geval van Dodewaard zijn dat Vattenfall, Engie, Uniper en EPZ. De berekening lijkt erop te duiden dat de Hoogambtelijke Werkgroep niet meer gelooft dat ze dat ook zullen doen.

Hoewel ook de reactor in Petten op private grondslag zou moeten worden gefinancierd, ziet de Werkgroep ook hier een kostenpost van 60 tot 100 miljoen euro ontstaan. Machiel Mulder, hoogleraar energiemarkten aan de universiteit van Groningen, verwacht niet dat de nucleaire industrie mogelijk is zonder overheidsbijdrage, zegt hij in De Volkskrant: voor particuliere investeerders zijn de risico’s veel te groot. Anders dan bij andere technologieën, stelde emeritus hoogleraar ‘Science, Technology & Society’ Wim Turkenburg eerder dit jaar in een bijdrage aan Argus, worden kerncentrales bovendien steeds duurder, hoe meer je ervan bouwt.

Voorstanders stellen daartegenover dat vormen van kernenergie de enige manier zijn om aan de vraag naar CO2-vrije energie te voldoen. Om dat veiliger te kunnen laten gebeuren, werkt men ondermeer aan thoriumreactors en kernfusiereactoren, die de natuurlijke kernfusie-processen uit de zon op aarde nabootsen in een proces waarbij vooral helium vrijkomt. De met vertragingen kampende bouw van de internationale kernfusiecentrale ITER in Zuid-Frankrijk moet aantonen of dit ook commercieel haalbaar is.

‘Staatssteun via COVRA’

De 100 miljoen voor het afvoeren van het kernafval uit Petten naar de Centrale Organisatie voor Radioactief Afval (COVRA) komen bovenop de 200 miljoen die het Rijk hier de afgelopen decennia al voor gaf. Stichting Laka (LAndelijk Kernenergie Archief), dat de vrijgekomen documenten opdook, diende eerder dit jaar al een klacht in tegen ongeoorloofde staatssteun voor kernenergie bij de Europese Commissie. Staatsbedrijf Covra zou die geven door kernafval op te slaan, te onderzoeken en te bergen, zonder de reële kosten daarvan aan de producenten door te berekenen. Dit zou in strijd met Europese regels zijn, die stellen dat producenten voor alle kosten op moeten draaien.

Lees ook:

• FluxEnergie, 1 augustus 2017, ‘Klacht tegen staat wegens concurrentievervalsing kernenergie
• FluxEnergie, 31 mei 2017, ‘Kernenergie – ‘Geen realistische optie voor aanpak klimaatprobleem’‘
• FluxEnergie, 8 maart 2017, ‘Kernenergie – ‘Redding van de aarde en toch willen velen er niets van weten’‘
• FluxEnergie, 28 februari 2017, ‘‘Geen draagvlak voor kernenergie in Nederland’‘