Shell stopt met olieboringen Alaska: Waarom?

Gepubliceerd op 29-09-2015 om 12:43

29 september 2015 – Het was nogal een verrassing: gisteren meldde Shell te stoppen met de omstreden olie- en gasboringen in het Noordpoolgebied, bij Alaska. Waarom?

Milieuorganisaties protesteerden tegen de boringen in het natuurgebied en financiële experts en aandeelhouders waarschuwden voor de financiële risico’s, maar toch ging Shell door. Tot gisteren. Na negen jaar en een geschatte investering van 7 miljard dollar, besluit Shell om niet verder te gaan met de omstreden boringen naar olie en gas op de Noordpool. Een overzicht van de mogelijke redenen.

Te weinig olie, te hoge kosten en een ‘uitdagende en onvoorspelbare’ regelgeving. Dat zijn de redenen die Shell zelf geeft in een (vrij summiere) verklaring.

Uit de verklaring van Shell
‘(…) Shell has found indications of oil and gas in the Burger J well, but these are not sufficient to warrant further exploration in the Burger prospect. (…)
This decision reflects both the Burger J well result, the high costs associated with the project, and the challenging and unpredictable federal regulatory environment in offshore Alaska. (…)’

Maar er moet meer aan de hand zijn, stellen verschillende media. ‘Neither of these can have come as a surprise’, zo stelt Karel Beckman in Energy Post. Wat zijn mogelijke andere redenen? En wat zit er achter de redenen die Shell zelf geeft.

Tegenvallende resultaten
‘(…) “Dat de reserves in de Tsjoektsjenzee zo tegengevallen, is onverwacht. Shell had goede aanwijzingen voor het tegendeel.” (…)’ Rien Herber, hoogleraar geo-energie aan de Rijksuniversiteit Groningen en oud-vicepresident exploratie van Shell in Europa (3)

‘(…) Binnenskamers werd al langer toegegeven dat het onderzoek in Alaska weinig dreigde op te leveren. Maar één kort boorseizoen is meestal onvoldoende om definitieve conclusies te trekken. Voor 2016 waren al contracten ter waarde van 1,1 miljard dollar gesloten met aannemers en toeleveranciers. De kans dat de reserves teleurstellend zouden zijn, werd door het bedrijf kennelijk laag geacht. (…)’ (3)

‘(…) Veelzeggend is dat Shell tot die conclusie komt na slechts één boring op één plek. Terwijl het een vergunning heeft om op tal van plekken te boren. Dat Shell die andere plekken ook meteen afschrijft, zegt iets over hoe onmogelijk het kennelijk is geworden voor het bedrijf om door te gaan. (…)’ (4)

Lage olieprijs en hoge kosten
‘(…) Nu de olieprijzen in een jaar tijd zijn gehalveerd, schroeven veel olie- en gasbedrijven hun booractiviteiten in het Noordpoolgebied terug. (…) “Qua exploratie staat alles op een laag pitje in het Arctisch gebied”, zegt energiedeskundige van TNO Lucia van Geuns. “Dat was in de jaren negentig, toen de olieprijs ook laag was, niet anders.” (…)’ (4)

‘(…) “This is part of an industry-wide reduction in exploration spending, but also a shift away from ultra-frontier drilling, which is very high risk,” says Tom Ellacott at Wood Mackenzie, the energy consultancy. (…)’ (5)

‘(…) De huidige lage olieprijs mag dan zoals het bedrijf telkens weer benadrukt geen invloed hebben op de verwachte inkomsten van deze langetermijnprojecten (die pas over tien of meer jaar olie naar de oppervlakte brengen). Maar die lage prijs dwingt olieconcerns wel om nú kosten te besparen. En dan komen projecten zoals Shells peperdure proefboorcampagne bij Alaska al snel in beeld. (6)

‘(…) Shell wil de Britse gasreus BG overnemen (…). Daarvoor moet het naar verwachting eind dit jaar ruim 60 miljard euro neertellen. Aangezien aandeelhoudersdividend bij Shell heilig is, moeten dus elders de kosten omlaag. Daarbij wordt geen project geschuwd, dus ook megaproject Noordpool niet, blijkt nu. (…)’ (7)

Onstabiel politiek klimaat
‘(…) “We hebben te maken met een hele lastige mix van lange en kortetermijnvergunningen”, legt een woordvoerder van Shell uit. “Dat maakt het lastig om zo’n exploratieprogramma op te zetten.” (8)

‘(…) Met dat laatste [uitdagende en onvoorspelbare regelgeving, red] doelt Shell ongetwijfeld op de politieke situatie in de VS. Presidentskandidaat Hillary Clinton heeft al laten weten dat zij geen voorstander is van boringen in het gebied. Doorgaan is dus uiterst riskant. Het duurt nog jaren voordat Shell olie kan gaan winnen. Of er dan nog toestemming zal volgen, is de vraag. (…)’ (7)

Tweet van Hillary Clinton met de tekst: ‘The Arctic is a unique treasure. Given what we know, it’s not worth the risk of drilling. -H’ (9)

Protest van milieubewegingen en het imago van Shell
‘(…) But company sources also accept that Arctic oil polarised debate in a way that damaged the firm. “We were acutely aware of the reputational element to this programme,” one said. (…)’ (10)

Privately, senior executives concede that the protests had a bigger impact than expected, and damaged the company’s reputation.(5)

‘(…) “It is undeniable that the protests were a factor in Shell’s decision because the Arctic had become a defining environmental story,” Ben Ayliffe, a Greenpeace Arctic campaigner told the Guardian. (…)’ (10)

‘(…) De terugtocht uit het Arctisch gebied is ook een imagokwestie. “Ongenadig hoge kosten om de olie omhoog te halen is één, reputatiekosten is twee”, stelt Van Geuns. “Het is niet fijn als je merknaam steeds negatief in het nieuws komt.” (…)’ (4)

‘(…) “I imagine that within Shell, the benefits of environmental credibility must have weighed to a degree in internal debate on what to do,” said Daniel Litvin, managing director of Critical Resource, a London-based group that advises resources companies on sustainability issues. (…)’ (11)

‘(…) Shell’s move will undoubtedly make it easier for the company to back industry initiatives such as the new Energy Transitions Commission it helped launch on Monday. (11)

‘(…) Shell’s dirty energy projects in the Arctic and in Alberta’s tar sands have already tarnished a green image that it carefully crafted over several years. The firm has set a $40 a tonne internal price on carbon, and lobbied for higher EU carbon prices to fund the development of its carbon capture and storage technologies. The Dutch company now produces more gas than oil and was one of the best performing fossil fuels firms in a recent climate performance survey of top corporations. Researchers say that its rating would have been much higher without Arctic oil. (…)’ (10)

Aandeelhouders die tegen boren bij Alaska zijn
‘(…) Veel pensioenfondsen worstelen met hun duurzame imago en staan onder druk om hun beleggingen in fossiele energie terug te draaien ten gunste van duurzame investeringen. (…)’ (3)

‘(…)”Het besluit van Shell laat zien dat aandeelhouders echt invloed hebben op de bedrijven waarbij ze betrokken zijn, en op die manier ook veranderingen teweeg kunnen brengen”, aldus het pensioenfonds [ABP, vindt boringen Alaska te groot risico voor gebied en voor Shell]. (…)'(8)

Argument van ‘stranded assets’: wat je vindt, mag je niet gebruiken
‘(…) Shell’s decision to abandon Arctic exploration comes at a time when these campaigners are warning energy companies that those who invest in new exploration could end up being unable to use what they find. They say that as governments crack down on oil, gas and coal pollution to tackle climate change, some hydrocarbons could end up being stranded. (…)’ (11)

‘(…) “But in general the oil, gas and coal industry, rightly or wrongly, is not convinced by the stranded asset debate. Some feel they have got to be seen to be constructive, but this is not the radical shift in business models that some in the climate movement might want.” (…)’ (11) Daniel Litvin, van Critical Resource, adviseur duurzaamheid voor o.a. oliebedrijven.