Kernenergie – ‘Redding van de aarde en toch willen velen er niets van weten’

8 maart 2017 – Vorige week was er in Amsterdam de conferentie The Nuclear Elephant, over kernenergie, georganiseerd door de Stichting Kernvisie, een voorstander. De Ingenieur doet er verslag van: ‘Je hebt de feiten aan je kant, biedt de redding voor de aarde, en toch wil de goegemeente niet naar je luisteren. Dat is het zure lot van de kernenergie.’

Uit het uitvoerige verslag van De Ingenieur
‘(…) Onbegrip en onbegrepen, zo laten de diverse pleidooien voor kernenergie zich het beste samenvatten. Want de boodschap is zo overtuigend: kernenergie is dé manier om de uitstoot van CO2 terug te dringen; anders dan zonnepanelen of windturbines legt kernenergie nauwelijks beslag op ruimte; kernenergie kan constant stroom en hitte te leveren. Maar milieu-activisten, en dan met name Greenpeace, willen er niets van weten; verketteren het zelfs. En de publieke opinie is niet gevoelig voor de feiten.

Bekeerlingen als sprekers
Om dit pleidooi extra gewicht te geven waren voor de bijeenkomst The Nuclear Elephant twee ‘bekeerlingen’ uitgenodigd hun verhaal te houden. (…) De ene is milieu-activist Kirsty Gogan. Zij werd hoofd communicatie van de Britse Nuclear Association en is nu oprichter en voorzitter van de ngo Energy for Humanity (…)  De andere is Stephen Tindale. Hij was ooit directeur van Greenpeace Groot-Brittannië en nu directeur van de Alvin Weinberg Foundation die zich sterk maakt voor de ontwikkeling van de gesmolten-zout-kernreactor (…)

Stephen Tindale: ‘Ook bestaande typen kerncentrales’
Tindale’s coming out zoals hij het zelf noemde, begon toen hij zich verdiepte in de gevolgen van het ontdooien van de permafrostgebieden. ‘Er komt dan zo veel methaan vrij, dat we veel harder zullen moeten lopen om dat te voorkomen.’ Daarom is zijn topprioriteit: stop zo snel als het kan met het verstoken van kolen, de grootste bron van CO2-uitstoot. Lichtend voorbeeld voor hem is de Canadese provincie Ontario. Die wilde in 2015 geen kolenstook meer, en dat haalde ze nu 60 % van hun energie nucleair is.(…) Tindale is een warm pleitbezorger van de gesmolten-zout-reactor, ‘die niet het risico heeft van een meltdown en nucleair afval kan gebruiken als brandstof’. Tegelijk beseft hij dat het nog wel even zal duren voordat zo’n reactor gebouwd gaat worden. En die tijd is er vanwege de dreigende klimaatverandering niet. ‘Daarom hebben we een overbruggende technologie nodig, en dat zijn de bestaande typen kerncentrales.’

Kirsty Gogan: ‘Twintig van de wereldbevolking heeft nog geen of te weinig energie’
Gogan verklaarde dat haar ogen werden geopend door David Mackay’s boek Sustainable energy without hot air, dat laat zien welke bijdrage hernieuwbare energiebronnen kunnen leveren in de totale energiehuishouding. ‘Na 25 jaar activisme voor energie uit zon en wind, slaat het aandeel ervan in de wereldenergieproductie nog geen deuk in een pakje boter.’ Ook het idee dat energiebesparing op wereldschaal ons kan redden, gelooft ze niet. ‘Van de wereldbevolking heeft 20 % geen enkele of te weinig beschikking over energie. Ook die 1,4 miljard mensen hebben recht op energie.’ (…)

Klimaatcatastrofe voorkomen
Kernenergie presteert dus best goed als het gaat om het creëren van een energiebron die nauwelijks CO₂-uitstoot voortbrengt. Tindal maakt de keuze nog radicaler. ‘Ook al is kernenergie duur, kijk wat je ermee kunt opwekken! Die capaciteit hebben we gewoonweg nodig, willen we een klimaatcatastrofe voorkomen. De risico’s daarvan zijn zo groot dat we andere risico’s, zelfs eventuele proliferatie van kernwapens, maar voor lief moeten nemen. Nucleair is niet het probleem, maar een deel van de oplossing.’ (…)

Conferentie met weinig zelfreflectie
Tot zover de pro-pleidooien. Maar hoe komt het dan dat de milieubeweging of tegenstanders van windturbines op land niet lopen te demonstreren vóór kernenergie, of dat een partij als de VVD, de enige die in zijn verkiezingsprogramma de optie kernenergie openhoudt, er niet een belangrijk verkiezingsthema van maakt? De makke van de bijeenkomst van de Stichting Kernvisie is dat die vraag niet expliciet op tafel werd gelegd. Er waren weliswaar tegenstanders van kernenergie uitgenodigd om mee in discussie te gaan, maar uit die hoek was niemand verschenen, en op een discussie vanuit de loopgraven tussen voor- en tegenstanders zat ook niemand te wachten. (…)
Wat valt er van de bijeenkomst te leren? Blijven hangen in het eigen gelijk zal niet helpen om de publieke weerzin tegen kernenergie te doorbreken. Overheid en industrie zullen met iets nieuws moeten komen; het wachten is op een Tesla van de kernenergie. Het argument dat hernieuwbaar nooit genoeg tempo zal kunnen maken om de CO2-uitstoot voldoende snel te beperken, geldt natuurlijk evenzeer voor de nucleaire optie, ook al is dat een boodschap die de kernenergiewereld niet graag willen horen. Het enige dat dan rest is vol gas gaan met alle CO2-vrije opties, en maar hopen dat het klimaat toch nog een beetje coulance met ons zal hebben. (…)’

Bronnen
De Ingenieur, 6 maart 2017: Het zure lot van kernenergie
Website The Nuclear Elephant
Website Stichting Kernvisie
Website Energy for Humanity

Portretfoto’s: Greenpeace en Energy for Humanity