Minister: ‘Nederland helpt wél met CO2-reductie in ontwikkelingslanden’
12 juni 2015 – Het schiet niet erg op met de hulp aan ontwikkelingslanden bij het reduceren van hun CO2-uitstoot, vindt het ECN. Maar daar is minister Ploumen het niet mee eens.
Op 10 juni had Trouw een interview met Donald Pols, hoofd klimaatbeleid bij het Energie Centrum Nederland (ECN).
Het ECN heeft, samen met Ecofys, in opdracht van de Duitse overheid onderzocht hoe het staat met de plannen van de rijke landen om CO2-reducerende projecten in ontwikkelinslanden te ondersteunen. Conclusie: ‘Tot op heden komt er geen boter bij de vis’.
Trouw vatte de conclusies van Pols zo samen: ‘Eind dit jaar is er weer een grote klimaattop, in Parijs ditmaal. Daar willen Westerse landen harde en ambitieuze afspraken maken over beperking van de CO2-uitstoot. Om tegenspartelende opkomende economieën – lees China, India en Brazilië – onder druk te zetten, steken ze geen geld in de CO2-plannen die er nu liggen.’
Dat is de minister van Ontwikkelingszaken in het verkeerde keelgat geschoten. Minister Lilianne Ploumen reageert vandaag in Trouw:
‘Volgens de heer Pols van het Energie Centrum Nederland (ECN) is Nederland niet bereid ontwikkelingslanden te helpen hun CO2-uitstoot aan te pakken. (‘Westen trekt geen geld uit voor rem op CO2 in ontwikkelingslanden’, Trouw 10 juni). Ik kan u verzekeren dat Nederland daar niet alleen toe bereid is, maar dit ook al lang doet. De effecten van klimaatverandering laten zich wereldwijd voelen, maar treffen met name de kwetsbaarste groepen en de armste landen. Die zien hun oogsten verloren gaan en hun huizen overstromen. Daarbij zijn er wereldwijd ook nog zo’n 1,2 miljard mensen die geen toegang tot elektriciteit hebben en 2,8 miljard mensen die afhankelijk zijn van milieuonvriendelijk en ongezond brandhout als energiebron. Dus ja, de uitstoot van broeikasgassen moet drastisch omlaag, maar dat niet alleen: veel meer mensen moeten dankzij betere toegang tot energie de kans krijgen om hun levensomstandigheden te verbeteren. Denk aan kinderen die bij het licht van lampen op zonne-energie hun schoolwerk kunnen doen, bedrijfjes die tot bloei komen door stabiele energievoorziening of vrouwen die niet langer hoesten en proesten van de rook bij het koken.
Om deze mensen toegang te geven tot energie en tegelijkertijd de uitstoot van CO2 aan te pakken, steunt Nederland een groot aantal projecten gericht op hernieuwbare energie in ontwikkelingslanden.
Zo hebben boeren in vijf Afrikaanse landen nu eenvoudige vergistingstanks waarmee mest omgezet wordt in gas om op te koken. Bijkomend voordeel is dat de gecomposteerde mest ook nog een uitstekende groeistof blijkt te zijn. Of denk aan de ruim twintig landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika waar huishoudens die nog niet zijn aangesloten op het elektriciteitsnetwerk, toegang krijgen tot groene energie dankzij Nederlandse steun.
Het is duidelijk dat klimaatverandering ons allemaal raakt en dat actie nodig is, hier én in ontwikkelingslanden.’
Bronnen
Trouw, 12 juni 2015: Nederland let ook op CO2 elders (via Blendle)
Trouw, 10 juni 2015: CO2-reductie ontwikkelingsplannen blijft hangen in mooi plannen (via Blendle)
