B-17_on_bomb_run (foto: Vlaams Instituut voor de Zee)

Amerikaanse bommenwerper duwt onderzeese kabel Nemo Link opzij

Een Amerikaanse bommenwerper heeft de Belgische transportnetbeheerder voor elektriciteit gedwongen om de onderzeese kabel Nemo Link 24 meter op te schuiven. Die kabel moet het Belgische en het Britse stroomnet met elkaar verbinden.

Nemo Link is een gezamenlijk project van Elia groep en het Britse National Grid Interconnector Holdings, een dochteronderneming van National Grid Plc. Het zal bestaan uit onderzeese en ondergrondse elektriciteitskabels, in elk land verbonden met een conversiestation en een hoogspanningsstation, zodat elektriciteit in beide richtingen tussen de twee landen zal kunnen stromen. In België is de industriezone Herdersbrug in Brugge gekozen als locatie voor het conversiestation en het hoogspanningsstation. In het VK wordt dit Richborough Energy Park nabij Sandwich.

De voorbereidingen voor de aanleg van de onderzeese hoogspanningskabelverbinding leidden tot de ontdekking van enkele eerder onbekende vliegtuig crashsites uit Wereldoorlog 2 op en in de zeebodem. De identificatie van een Amerikaanse B17G Flying Fortress-bommenwerper is het verst gevorderd. Er blijven momenteel nog vier kandidaten over.

De onderzoekers van het Vlaams Instituut voor de Zee hadden langs het geplande kabeltraject eerst een stuk van een aluminium vliegtuigvleugel en een zwaar onderdeel met een schoepenrad ontdekt. Dit wekte het vermoeden van een vliegtuigcrashsite. De aannemers legden de werken stil en meldden, zoals de wet dit voorschrijft, de vondsten aan de gouverneur van de provincie West-Vlaanderen. Die gaf toestemming om de objecten te bergen. Een verwrongen stuk plaatwerk, dat zich ook op de site bevond, vermeldde specifieke onderdeelnummers. Deze nummers kwamen voor in de lijst van onderdelen van de Amerikaanse B17, een viermotorige, zware bommenwerper met een bemanning van negen of tien personen en een bommenlast van 2 tot 5 ton. Dit toestel kwam tijdens Wereldoorlog 2 massaal in actie bij de geallieerde bombardementen op de Duitse industrie en grote steden vanaf Britse basissen. Type G is de meest gesofisticeerde B17. Hij werd vanaf 1943 ingezet.

Onder het zand

Verder onderzoek wees uit dat de rest van het wrak zich nog vrij intact onder het zand bevindt. In het wrak zijn vermoedelijk nog menselijke resten aanwezig. Door de erfgoedwaarde van de ontdekking en uit respect voor de overledenen en de nabestaanden van deze vliegtuigcrashsite is beslist het kabeltraject aan te passen. De exacte locatie is niet bekendgemaakt, om geen ongewenste souvenirjagers aan te trekken. Wellicht zullen de Verenigde Staten er wel toe overgaan de lichamen van hun militairen te repatriëren. Dat is immers de traditie in de VS. Juridisch gezien zijn de VS ook de eigenaar van het wrak.

In de omgeving zijn er geen andere onderdelen van het vliegtuig aangetroffen, wel losse vondsten, eveneens uit Wereldoorlog 2. Dit is heel vaak het geval bij vliegtuig crashsites. De toestellen werden vaak op grote hoogte in stukken geschoten, explodeerden of vielen uiteen bij het neerstorten in zee.

Het onderzoek van de losse vondsten wijst op de aanwezigheid van Amerikaanse, Britse en Duitse vliegtuigen: de loop van een Duits machinegeweer MG 131, die bestemd was voor vaste of flexibele opstelling in vliegtuigen en gebruikt door de Luftwaffe; een radiaalmotor van een Amerikaans vliegtuig type Wright R-1820 Cyclone, 9 cilinder, hoogstwaarschijnlijk afkomstig van een andere B17, de rechtervleugel van een Duitse Messerschmitt 410 Hornisse-bommenwerper en aluminium plaatwerk van een Brits jachtvliegtuig Supermarine Spitfire. Dit type toestel werd gedurende de hele oorlog ingezet door de geallieerden, vooral door de RAF. Er zijn in totaal 20.340 stuks gebouwd.

Risico’s mijden

In de Noordzee liggen niet alleen wrakstukken uit beide wereldoorlogen, maar ook onontplofte munitie. “Na het besluit om het kabeltracé aan te passen hebben we op het nieuwe deeltraject bijkomend onderzoek uitgevoerd om na te gaan of er eventueel gevaarlijke voorwerpen lagen die de kabelwerken konden hinderen of uitvoerders van de werken in gevaar konden brengen,” zegt Elia-woordvoerster Marleen Vanhecke.

Auteur: Koen Mortelmans

Koen Mortelmans is freelance redacteur voor FluxEnergie en Nieuwsblad Transport.

Reageer ook

Nog maximaal tekens

Log in via een van de volgende social media partners om je reactie achter te laten.