Vlaams geld voor (sommige) kleine en middelgrote windturbines

Vlaams minister van energie Bart Tommelein (VLD) heeft een ondersteuningsmechanisme uitgewerkt voor kleine en middelgrote windturbines. Hij zal die steun toekennen via een biedprocedure: de overheid doet een oproep en de beste ingediende projecten krijgen investeringssteun.

“Voor kleine en middelgrote ondernemingen, landbouwbedrijven, ziekenhuizen,… zijn kleine en middelgrote windmolens een uitstekende manier om hun eigen groene stroom te produceren. Door te werken met een biedprocedure en steun bij de start van het project, willen we hen overtuigen om te investeren in hernieuwbare energie en houden we tegelijkertijd onze financiën perfect onder controle,” aldus Tommelein.

Vlaanderen zit nog altijd met een kader door het steunbeleid dat een voorganger van Tommelein, Steve Stevaert (sp.a) ooit uitwerkte voor zonnepanelen. Die steun was gebaseerd op de stroomproductie en bleef behouden gedurende twintig jaar na indienstneming. Maar bij het introduceren van deze steun had de regering niet verwacht dat ook talrijke bedrijven met grote dakoppervlakten ervan gebruik zouden maken. Op zeker ogenblik was de maatregel zo populair dat de steun –te betalen door de distributienetbeheerders– de financiële draagkracht van de netbeheerders ging overtreffen. Uiteindelijk kostte de situatie de politieke kop van Tommeleins voorgangster en partijgenote Annemie Turtelboom. Door met een biedprocedure te werken vermijdt Tommelein een herhaling van dit probleem met windturbines.

Tommelein en Vaams minister van milieu Joke Schauvliege (CD&V) pleitten in hun windplan Windkracht 2020 voor meer kleine en middelgrote windturbines naast de bekendere grote exemplaren. Kleine windmolens zijn windmolens met een ashoogte tot 15 meter. Middelgrote zijn windmolens vanaf 15 meter tot een vermogen van 300 kilowatt. In eerste instantie schrapte de Vlaamse regering de bestaande omzendbrief die de bouw van dergelijke windmolens tot dan toe bemoeilijkte. Eind september besloot ze om als investeringssteun te voorzien in een jaarlijks budget van 4,2 miljoen euro, afkomstig uit het Energiefonds.

Plafond

Minstens één keer per jaar zal de Vlaamse minister van energie een oproep organiseren, de eerste nog dit najaar. Indieners van projecten nemen deel aan een vergelijkende biedprocedure, waarbij ze een schatting maken van de energieopbrengst en daarvoor een bepaald bedrag aan ondersteuning vragen. Per oproep legt de minister een steunplafond vast met de maximale verhouding tussen de aangevraagde steun tegenover de energieopbrengst. Wie een hogere steun vraagt, maakt geen kans. Wie het slechtst gerangschikt staat tegenover de andere projecten, ontvangt geen steun. “Hoe efficiënter een windturbine, hoe hoger de energieopbrengsten tegen een lagere kostprijs, hoe groter de kans op ondersteuning,” stelt Tommelein.

De steun wordt ook beperkt tot een bepaald percentage van de investeringskosten, afhankelijk van wie de aanvrager is (een klein, middelgroot of een groot bedrijf). Een schatting van de jaarlijkse energieopbrengst kan gebeuren aan de hand van de gemiddelde windsnelheid op ashoogte van een turbine op een bepaalde locatie, de vermogenscurve van de turbine en de obstakels in de buurt. Indieners van projecten moeten aantonen dat hun plannen al redelijk concreet zijn, met een bewijs van grondbezit, erfpacht, recht van opstal of concessie. Om de haalbaarheid te verhogen, vraagt de overheid ook om een bankwaarborg af te sluiten. “Als het project niet tijdig rond geraakt, kan de overheid die bankwaarborg lichten. Er wordt uiteraard rekening gehouden met een proceduretijd voor het verkrijgen van vergunningen en een redelijke termijn voor de bouw en ingebruikname.”