Wordt de Eemshaven een waterstofhub?
Wordt de Eemshaven een waterstofhub? Als het aan Nuon, de GasUnie en het Noorse Statoil ligt wel. Zij starten een innovatieproject om één van de drie units van de Magnum-centrale in de Groninger Eemshaven vanaf 2023 over te laten schakelen op waterstof. Eerder dit jaar adviseerde duurzaamheidshoogleraar prof. dr. Ad van Wijk dat een combinatie van windstroom, chemie en landbouw het gebied rond Delfzijl geschikt maakt voor de opbouw van een waterstofeconomie.
Innovatieproject
“Om waterstof toe te passen als brandstof in de elektriciteitsproductie onderzoeken Nuon, Statoil en Gasunie de mogelijkheden voor een eerste innovatieproject”, meldt Nuon, “Daarbij zou één van de drie eenheden van de Magnum-gascentrale in de Groninger Eemshaven vanaf 2023 elektriciteit kunnen produceren met waterstof. De Magnum-centrale is hier heel geschikt voor omdat deze ontworpen is voor toepassing van meerdere brandstoffen. Zo kunnen met dit innovatieve project belangrijke leerervaringen worden opgedaan om te komen tot een CO2-vrije elektriciteitsproductie.”
Noren slaan de CO2 op
Tot de waterstofproductie volledig op wind en zon kan draaien, zal de CO2 uit het benodigde aardgas voor de Noorse kust worden opgeslagen. Binnen de samenwerking richt Statoil zich op de productie van waterstof. Dit gebeurt door Noors aardgas om te zetten in waterstof en CO2 die ondergronds wordt opgeslagen voor de Noorse kust. Het bedrijf heeft hiervoor onlangs een nieuwe concessie verkregen van de Noorse overheid, meldt Nuon. “Gasunie doet binnen dit project onderzoek naar de mogelijkheden voor het transport van de waterstof naar de Magnum-centrale en de mogelijkheden om de waterstof zo nodig tijdelijk op te slaan. Nuon zet de waterstof in voor verbranding in Magnum voor elektriciteitsproductie. Wat resteert is voornamelijk waterdamp.”
Overschot duurzame energie moet Magnum tot superbatterij maken
“Waar de waterstof in 2023 geproduceerd zou kunnen worden met aardgas”, verwacht Nuon, “kan het vanaf 2030 mogelijk met duurzaam geproduceerde ammoniak worden gemaakt. Dit wordt dan geproduceerd met elektriciteit uit wind en zon – bijvoorbeeld bij een overschot aan duurzame energie. Vervolgens kan op een later moment uit de ammoniak weer waterstof gehaald worden. Ammoniak fungeert dan dus als opslagmedium voor waterstof, en daarmee wordt Magnum een superbatterij.”
“Op dit moment is het produceren van ammoniak of waterstof uit duurzame elektriciteit nog duur en zijn overschotten van groene elektriciteit in Nederland nog niet aan de orde. Daarom is tot die tijd de inzet van CO2-neutrale waterstof uit aardgas een goede optie”, vindt Nuon, “Met de kennis en ervaring die met dit project worden opgedaan, kunnen ook andere gascentrales in de toekomst worden omgebouwd.” Om dat te realiseren, schrijft Nuon, is subsidie van de Rijksoverheid een belangrijke vereiste.
Hoog wensgehalte
Het plan voor een groene waterstofeconomie in Noord-Nederland heeft een hoog wensgehalte, waarschuwt De Ingenieur. Prof. van Wijk noemt een totale investering van 18 tot 25 miljard euro. Daarnaast moet er voldoende windstroom beschikbaar zijn, net als markten die de waterstof kunnen gebruiken.
Bronnen:
Nuon, persbericht 7 juli 2017, “Nuon, Statoil en Gasunie werken samen aan de inzet van waterstof in een Co2-vrije energiecentrale”
De Ingenieur, 19 januari 2017, “Kansen voor waterstofeconomie in Groningen”
Statoil, 7 juli 2017, “Evaluating conversion of natural gas to hydrogen”
Foto: Magnum-centrale (Nuon)
